WIRTUALNY KLUB MODELARZY RC

O mało co nie kupiłem na Alegro tego modelu. Spodobał mi się, a dodatkowo idealnie nadaje się do lotów z kamerką.
Przezwyciężyłem jednak lenistwo i zabrałem się za projekt.
Model "konstrukcyjny" tzn. elementy wycięte ze styroduru i całość oklejona płótnem szklanym 48 g/m2. Rozpiętość ok. 180cm.
Nie lubię Autocada, ale się przemogłem i przygotowałem rysunki elementów.
W międzyczasie poprawiałem oprogramowanie wycinarki i blisko 2 tygodnie zajęło mi naprawianie po poprawkach.
Okazało się, że błąd był w oryginalnym oprogramowaniu i wcześniej go nie zauważyłem.
Na próbę postanowiłem zrobić wersję o rozpiętości 1 m. Płyty mają ok 56 cm szerokości, więc wyszło 2x56 + 10cm na końcówki.Skrzydełko będzie miało ponad 120 cm przy cięciwie 20 cm. Tu jednak zwyciężył leń i wykorzystałem profil S3021 użyty kiedyś w szybowcu.
Aby model spokojnie lądował, a może i startował bez podwozia, belki ogonowe , a więc także silniki będą nad skrzydłami. Dzięki temu śmigła 9" nie będą sięgać gruntu.
Dawno nic nie wycinałem i zanim coś wyszło zepsułem prawie całą płytę styroduru o grubości 5cm.
Z tego co się dało skleiłem połówki kadłuba, belek ogonowych i skrzydeł. Kadłub wzmocniłem wyażurowaną sklejką. Wszystko łączę klejem poliuretanowym Chemolan B, co gdzie nie gdzie widać - pianka ma jasnokremowy kolor.

W skrzydło wkleiłem, chyba niepotrzebnie, listewkę sosnową 2x5 mm na długości 50 cm.

Wstępnie złożone skorupy (to, co widać) ważą 260 g.

Skrzydło zamknąłem od dołu depronem 3mm i dokleiłem pełne końcówki o dł. 5 cm.

Kolejny etap to laminowanie. Skrzydła są praktycznie bez dźwigarów dlatego płótno laminuję epidianem:
środkowe 10 cm - 3 warstwy, 42 cm - 2 warstwy, reszta - 1 warstwa płótna 48 g/m2.
Kadłub, belki ogonowe i stateczniki oklejam, smarując płótno rozcieńczonym klejem do styropianu, głownie po to by można powierzchnie malować dowolnymi farbami.
Za napęd posłużą silniczki HXT D2730 o ciągu rzędu 300-400 g. Dlaczego takie małe - bo akurat są na zbyciu i trzeba je zagospodarować.
Jeżeli zmieszczę się w kilogramie to jakoś powinny Bronka uciągnąć.

_________________
Pozdrawiam, Zbyszek

Do FPV rzeczywiście ciekawy, nie przeszkadzają śmigła. Zrób tak, zeby w przyszłości mogły wejść jednak wieksze silniki. Just in case.

_________________
Zbigniew Bigaj

Na upartego wejdą silniki o średnicy 40 mm. Belka ogonowa ma wymiar wewnętrzny (szerokość) 42 mm. Już z silnikami typu 2830 powinien bez problemów startować z niskiej trawy.
Model można także wyposażyć w napęd pchający. Wstępne przymiarki wykazują, że pakiet będzie pod skrzydłem. Przy napędzie pchającym byłby w kabince.
Postanowiłem, że nie będzie steru kierunku. Rolę tę będą pełnić silniki. Zrobiłem mikserek i próby z serwami zamiast silników wyszły bardzo obiecująco.

_________________
Pozdrawiam, Zbyszek

Nie wiem jak doswiadczenia innych, ale dla mnie niesymetryczny naped silnikami dziala inaczej niz skier kierunku. U mnie bylo to tak przy zwiekszaniu roznicy ciagu: nic... nic... nic... korek.
Nie dokopalem sie dlaczego tak jest, ale z praktyki wyidze, ze nacisniecie steru kierunku nie zmienia kierunku lotu (nie dziala to jak w samochodzie czy lodce) a po prostu ustawia kadlub pod katem (bokiem) wzgledem kierunku lotu. Nie udalo mi sie osiagnac tego efektu roznicowym ciagiem.

_________________
Rysiu M.
Stowarzyszenie Brzezinki

Biore udzial w akcji "Chce pisac poprawnie"

Zgadza się, samolot zarzuca ogonem jak samochód przy uślizgu tylnych kół czy też łódka.
Mam nadzieję, że zróżnicowanie ciągu podziała jak przednie koła w samochodzie.

Za dużo się nasiedziałem nad programowaniem Arduino do sterowania silnikami, żeby mnie jakiś czarnowidz zniechęcił.
Nasza droga jest jedynie słuszna i nie damy się z niej sprowadzić reakcyjnym siłom zza oceanu.

Wszystkie serwa już zamontowane, w kadłubie z wyposażenia jest tylko pakiet i odbiornik, a kadłub ma blisko 2l pojemności!
Sporo czasu straciłem na dywagacje nad mocowaniem skrzydeł. Miało być do kadłuba śrubami nylonowymi, a do belek ogonowych gumami. W końcu zrobiłem odwrotnie.

_________________
Pozdrawiam, Zbyszek

Nie chcę Ciebie zniechęcać ani grać roli czarnowidza, ale.....nie zadziała. Latam trochę wodnosamolotami, które są dość nieprzewidywalne na wodzie jeśli chodzi o kierunek płynięcia. Potrzebny jest ster wodny lub sterowanie ciągiem silników (przy wielosilnikowcach). Jednakże wszyscy, którzy mają zróżnicowany ciąg na wodzie, wyłączają go w locie, ze względu na to, co napisał Rysiu.

_________________
Pozdrawiam Krzysiek

Ale on będzie miał też lotki. Ja głównie używam lotek do skręcania, ew. miksuję trochę SK z lotkami.

_________________
Zbigniew Bigaj

Ten model (tu: Nsat) już tak ma: na wiarę przyjmuje tylko to co tyczy wiary. Najchętniej przyjmuję to co da się opisać wzorami. Doświadczenie związane jest z warunkami w których jest przeprowadzane i różne modele mogą się różnie zachowywać.
Jako że model (tu: Bronek) już jest w stanie surowym zamkniętym - pozostał bez steru kierunku. Wychylenia drążka kierunku są poprzez D/R w aparaturze ograniczone do 30%, a w mikserze dodawane do/odejmowane od gazu i przekazywane na silniki. Jest tak pomieszane, że nawet w locie szybowcowym uruchamiają się odpowiednie silniki przy ruchu drążka kierunku. Można to było zrealizować z aparatury, ale o ile mniej byłoby zabawy.

Stan aktualny - niepomalowany, bez podwozia:
Rozpiętość 123 cm
Cięciwa 20 cm
pakiet 3S 2,2 Ah
Waga 900 g
Obciąż. pow. 37 g/dm2

Pomimo szarówki zdecydowałem się wczoraj wyprowadzić Bronka na pole.
Próby naziemne wykazały sporą efektywność sterowania silnikami. Okazało się, że te silniczki potrafią nadać modelowi prędkość wystarczającą do startu z lekko ośnieżonej trawy. Trudno utrzymać model bez podwozia w linii prostej, ale dwa starty i lądowania się udały. Dwu- trzyminutowe loty pozwoliły model wytrymować. W związku z ostrzeżeniami bałem się wcześniej używać steru kierunku na niewielkiej wysokości. Wiem że działa, bo model ściągał trochę w lewo i po skorygowaniu trymerem kierunku (silnikami) zaczął latać prosto.
Chciałem wystartować do lotu testującego kierunek na w miarę dużej wysokości, ale niestety problemy z utrzymaniem kierunku przy starcie spowodowały zahaczenie o niewielką brzózke (znowu brzoza i ewidentny błąd pilota) i upadek z wysokości ok. 3m. Odpadła lotka steru wysokości (wada konstrukcyjna) i skończyły się testy. Reszta wytrzymała i ma się dobrze.
Wada konstrukcyjna to efekt prób z zawiasami. Jako zawias pozostawiłem laminat powstały z pokrycia statecznika poziomego płótnem szklanym. Wąski pas po ok. 5 mm na styku lotki i statecznika zalaminowałem epidianem, resztę Dragonem. Epidian utwardził płótno i wytrzymało tylko kilkadziesiąt przegięć. Teraz wszystkie lotki są na zawiasach z taśmy 3M Blenderm. Bardzo miękka i dobrze klejąca taśma.

_________________
Pozdrawiam, Zbyszek

Koncept ma problem wlasnie przy starcie, gdy gaz dajesz na max (no bo startuje sie z zwykle z gazem na max). Wtedy wychylenie steru kierunku zwalnia jeden silnik, ale juz nie przyspiesza drugego. Inaczej mowiac gdy powoli dodajesz gazu to najpierw ster kierunku (roznica ciagu) ma 2 tazy wieksza czulosc niz przy gazie na max. Efekt zmniejszonej czulosci jest jeszcze spotegowany tym, ze regulatory nie maja charakterystyki liniowej i w gornej czesci charakterystyka Obroty wzgledem polozenia gazu jest bardziej plaska. A zeby to wszystko jeszcze skomplikowac, to moment od silnikow oraz P-factor jeszcze bardziej to wszystko mieszaja.

Na koniec do tego dochodzi opoznienie spowodowane rozpedzaniem silnika. Moze w twoim wypadku nie jest to az tak widoczne bo silniczki i smigla male i lekkie, ale na pewno sterowanie jest bardziej leniwe niz serwem na kierunku.

Podsumowujac, roznicowe sterowanie ciagiem jest fajne i pomocne przy kolowaniu zwlaszcza w "tail draggerach" ktore przy malej predkosci kiepsko reaguja na ster kierunku i kolko ogonowe. Ale przy starcie i locie, to ja bym sie tak nie ekscytowal.

_________________
Rysiu M.
Stowarzyszenie Brzezinki

Biore udzial w akcji "Chce pisac poprawnie"