WIRTUALNY KLUB MODELARZY RC

W helikopterach jestem kompletna noga (w samolotach w sumie też wiele lepiej nie jest), dotychczas latałem tylko mikrusem easycopter colibri 4.5 (znany też jako solo pro 2). Bałem się, że z kitem i własnoręcznym dobieraniem podzespołów sobie nie poradzę, więc kupiłem combo aligna w którym było już wszystko. Chyba dobrze zrobiłem, bo złożenie przebiegło bezproblemowo i co najważniejsze nie trzeba było żadnych zwyczajowych guseł odprawiać którymi straszyli starzy wyjadacze (jakieś torowanie łopat i inne cuda). Wystarczyło się trzymać dokładnie instrukcji (długość popychaczy, ramiona serw w pozycji neutralnej koniecznie poziomo) i wszystko samo pasowało.

Pierwsze uruchomienie dla bezpieczeństwa bez łopat. Można wtedy na spokojnie skorygować prawidłowe podłączenie serw, ustawić aparaturę. Przy okazji polecam ustawienie ograniczenia maksymalnego ciągu silnika na jakimś pokrętle na aparaturze. Jeśli musimy coś pogrzebać przy włączonym modelu to ustawiamy maksymalne obroty na zero i nie ma strachu, że przypadkiem uruchomimy wirnik.

No, model ustawiony, ale jak tu popróbować startów, aby się nie rozbić? Z pomocą przychodzą dwie metrowej długości listewki, z których za pomocą 2 opasek zaciskowych robimy podwozie treningowe. 3 kolejne opaski i mamy model przytwierdzony do podwozia większego od średnicy wirnika głównego

Podwozie już zdemontowałem i niestety nie pomyślałem aby zrobić fotkę, ale znalazłem same listewki i tak to wyglądało:



No, teraz to można próbować, nawet w pokoju. Na początku dla bezpieczeństwa ograniczamy ciąg aby ledwo/ledwo się wznosił. Pierwsze próby - o kurcze, ale narwany. No cóż, w końcu akrobacyjny. Ale zaraz, przecież można ograniczyć wychylenia tarczy. Pitch i roll ograniczamy do 50%. Noo, teraz to inna bajka, zrobił się całkiem majestatyczny

Po jakimś czasie, kiedy byłem już pewny, że potrafię prosto wylądować nawet w panice, podwozie zdjąłem i teraz ćwiczę dalej. Ciągle mam problemy z orientacją inną niż ogonem do mnie, ale powoli się przełamuję.

Jakie widzę zalety tekiego malucha:
1. W razie kreta straty niewielkie. Dotychczas połamałem dwa komplety łopat i wał poprzeczny, czyli koszty praktycznie pomijalne.
2. Do bezpiecznego trenowania niezbyt wysokiego zawisu wystarczy pokój w mieszkaniu. Raczej nie do pomyślenia z większym modelem.

Na zachęte fotka helikopterków na których uczę się latać. Strasznie zmaltretowany easycopter oraz trochę mniej zmaltretowana 250tka

_________________
Marcin

Tez latam easycopterem. Oblatany jest na możliwie chyba już wszystkie sposoby. To co w tym maluchu bardzo mi się podoba, znakomicie sobie radzie (oczywiście przy drobnej korekcie) z lekkim wiatrem.

Ale ja nie o tym. Ponieważ przygotowuje się do większego heli (KDS 450), chciałbym zapytać, czy duża różnica w poziomie trudności występuje pomiędzy easycopterem a 250tką, którą opisałeś?

W czym Ci pomogła nauka na mikrusie, a które elementy musiałeś mocno poprawić przesiadając się na 250tke?

_________________
Pozdrawiam, Mirek
Moje modele RC